| Poziom |
| Opis poziomów zaawansowania językowego: Początkujący Poziom początkujący jest przeznaczony dla osób nie mających żadnych doświaczeń z danym językiem obcycm. Do grupy tej kwalifikują się również osoby mające kontakt z językiem przed wielu laty bądż te, których zaangażowanie w naukę było do tej pory na tyle niskie, że nie poradzą sobie one na pozioie A1. Poziom A1 Poziom A1 przeznaczony jest zaszdniczo dla osób początkujących, które jednak w minimalnym chociaż zakresie poznały podstawowe struktury i zwroty języka obcego. Ogólnie rzecz biorąc poziom A1 powinien nastąpić po jednym roku nauki (ok. 120 godzin lekcyjnych), przy czym wyznacznikiem ostatecznym jest rzecziwisty poziom kompetencji, nie zaś uczestnictwo w określonej liczbie jednostek lekcyjnych. Charakterystyka osoby kwalifikującej się do rozpoczęcia nauki na poziomie A1: Interakcja ustna: (w znaczeniu mowieniue dialogowe) Słuchacz potrafi w prosty sposób porozumiewać się w odrębie podstawowej temetyki dnia na codziennego, często jednak jedynie pod warunkiem, że rozmówca w razie potrzeby lub na prośbę Słuchacza skłonny jest do powtarzania lub innego formułowania swoich wypowiedzi. Słuchacz potrafi zadawać proste pytanina oraz tworzyć odpowiedzi na nie - głównie jednak w zakresie znanych sobie dobrze tematów. Wypowiedź: (w znaczeniu ustnego formułowania własnych myśli w języku obcym) Słuchacz używa wyłącznie krótkich zwrotów, niekiedy krótkich zdań, często posługuje się równoważnikami zdań lub wręcz samymi hasłami i pojedynczymi słowami. Potrafi opisać miejsce, w którym się znajduje bądź mieszka, a także znajomych sobie ludzi. Czytanie: Słuchacz rozumie w kontekście wypowiedzi pisemnej znajome sobie nazwy, słowa i bardzo proste zdania, zwłaszcza te odnoszące się do bardzo konkretnych i nieskomplikowanych merytorycznie treści. Słuchanie: Słuchacz rozpoznaje znajome sobie słowa; sens wypowiedzi pojmuje jednak dość rzadko, właściwie jedynie wtedy, gdy zawierają one co najmniej parę znanych mu słów i zwrotów. Skuteczne rozumienie ze słuchu zachodzi w większości wypadków jedynie, gdy temat wypowiedzi nie wykracza poza sprawy związane z rodziną, miejscem przebywania, najbliższymi osobami czy codzianną pracą lub codziennie wykonywanymi czynnościami. Warunkiem nieodzownym jest mówienie bardzo wolno i wyraźnie, często po 2-3 krotnym powtórzeniu wypowiedzi. Pisanie: Słuchacz potrafi napisać któtki i treściowo bardzo prosty tekst informacyjny (np. pocztówkę lub liścik), wypełnić prosty formularz z danymi osobowymi (np. w hotelu), a także w prostych zdaniach opisać swój dzień powszedni. Poziom A2 Poziom A2 przeznaczony jest dla osób, których poziom kompetencji języlowych scharakteryzować można następująco: Interackja Ustna: (w znaczeniu mówienie dialogowe) Słuchacz potrafi się prozumieć w prostych i nie zaawansowanych merytorycznie sytuacjach, w których potrebna jest wymiana informacji na znane Słuchaczowi lub bardzo proste tematy. Słuchacz może już w miarę aktywnie współuczestniczyć w nieskomplikowanych rozmowach o charkterze lużnym i towarzyskim, przy czym z reguły nie rozumie wszystkich aspektów wypowiedzi, a jedynie ogólny sens i nie można od niego wymagać kreatywnego podtrzymywania rozmowy. Wypowiedź: (w znaczeniu ustnego formułowania własnych myśli w języku obcym) W prostych lecz z reguły poprawnych słowach Słuchacz potrafi opisać swoją rodzinę oraz inne znajome osoby, swoją sytuację życiową, zawód, charakter pracy, szkołę, sąsiedztwo oraz wykształcenie. Mniej udanie pod względem poprawności, acz komunikatywnie potrafi opisywać wydarzenia z przeszłości, np. pobyt na wakacjach, poprzednią pracę, dzień wczorajszy itp. Czytanie: Słuchacz potrafi zrozumieć proste i krótkie teksty, przy czym zrozumienie całości treści bazuje jeszcze głównie na słowach kluczowych. Potrafi jednak w tekście znaleść potrzebne informacje, przy czym teksty muszą tu mieć nieskomplikowaną, czysto informacyjną treść, taką jak np. rozkłady jazdy, jadłospisy, prospekty, reklamy, życiorysy, plany czynności itp. Słuchacz potrafi również odczytać ze zrozumieniem proste treściowo listy o treści prywatnej (lub służbowej, o ile ich słownictwo i styl nie wykraczają nadmiernie poza poziom podstawowy i posiadają charkter czysto informacyjny). Rozumie sens typowych ogłoszeń prasowych, wiadomości i prostych merytorycznie notatek. Słuchanie: Słuchacz rozumie typowe dla codziennych i dotyczących go sytuacji zwroty i wypowiedzi, zwłaszcza te, które używane są przy nim i przez niego samego w sposób regularny. Pojmuje większość z kerowanych do niego poleceń w języku obcym, przy czym jednak nie zawsze potrafi odpowiednio i natychmiastowo na nie zareagować. Pisanie: Słuchacz potrafi pisać proste notatki i przekazywać na tej drodze nie zaawansowane treściowo i strukturalnie informacje. Umie też napsać prosty prywatny list, np. z podziękowaniami lub odpowiedzią na pytania. Poziom A2+ Poziom A2+ przeznaczony jest dla osób, których poziom kompetencji językowych scharakteryzować można następująco: Interakcja ustna: (w znaczeniu mówienie dialogowe) Słuchacz porozumiewa się w większości sytuacji w miarę skutecznie, przy czym niekiedy potrzebuje nieco więcej czasu na sprecyzowanie swoich wypowiedzi, bądż wypowiada je na dwa sposoby, nie będąc pewnym skuteczności swoich wysiłków. Częste są także autopoprawki. W sytuacjach dialogowych Słuchacz nie jest osobą prowadzącą rozmowę, aczkolwiek potrafi w nich aktywnie współuczestniczyć i rozumie większość ich treści. Wypowiedż: (w znaczeniu ustnego formułowania własnych myśli w języku obcycm) Coraz poprawniej i obszerniej Słuchacz potrafi odnosić się do wydarzeń mających miejscie w przeszłości. Jego monologi są niekiedy necechowane niepoprawnoScią, lecz już prawnie zawsze zrozumiałe i połne treści. Czytanie: Słuchacz potrafi zrozumieć coraz dłuższe i bardziej skomplikowane teksty, przy czym głowną rolę nadal odgrywają słowa kluczowe i słownictwo podstawowe. Najwasżniejsze, interesujące go informacje potrafi wyfiltrować nawet z tekstów, których znaczenie, potwierdzenie itp. Poza tekstami czysto informacyjnymi Słuchacz może zmierzyć się już także z treściami nacechowanymi emocjami i opisami, oraz odpowiednio rozpoznać i zakwalifikować oraz ocenić je. Słuchanie: Słuchacz rozumie teksty mówione, choć w większości przypadków zrozumienie to opiera na znanych sobie kluczowych słowach i zwrotach. Odpowiednio reaguje na większość poleceń, próśb, zachęceń i pytań w języku obcm. Pisanie: Słuchacz potrafi stworzyć zrozumiały, choć nie bezbłędny tekst zawierający trściach wykraczających poza sytuacje codzienne i wymagających zdań i sformułowań bardziej złożonych. Poziom B1 Poziom B1 przeznaczony jest dla osób, których poziom kompetencji językowych scharakterysować można następująco: Interakcja ustna: (w znaczeniu mówienie dialogowe) Słuchacz potrafi poradzić sobie skutecznie, choć niekiedy niegramatycznie bądż niestylistycznie w większości sytuacji językowych, jakie zdarzyć mogą się w prostych sytuacjach żkyciowych, np. w podróży, na mieście, na pocztie itp. Do rozmów na tematy nie-abstrakcyjne i oscylujące wokół raczej prostych dla siebie tematów Słuchcz potrafi włączać się bez przygotowania i spontanicznie. Potrafi przy tym wyrazić swoje zdanie, aprobatę lub dezaprobatę, opinię lub przytoczyć cudz a wypowiedź. Wypowiedż: (w znaczeniu ustnego formułowania własnych myśli w języku obcym) Słuchacz potrafi szeroko opowiadać o sprawach codziennych, a także związanych ze swoimi zainteresowaniami, typowymi dla siebie i swoich bliskich czynnościami lub codzienną pracą. Czyni to zarówno w odniesieniu do terażniejszości jak i do przeszłości. Potrafi wyjaśnić, podbudować argumentami lub obronić swój własny punkt widzenia. Mowiąc rozróżnia wady i zalety poszczególnych opcji. Czytanie: Sluchacz potrafi czytać ze zrozumieniem sensu artykuły i teksty dotyczące problemów życia w świecie współczesnym oraz zająć krytyczne stanowisko wobec punktu widzenia autora. Słuchacz może czytać proste artykuły i opinie zamieszczone w internecie pod warunkiem jednak, że nie będą one zanadto przesycone mową potoczną. Potrafi także skutecznie zrozumieć proste treści natury literackiej. Słuchanie: Słuchacz potrafi zrozumieć zasadniczy przekaz wypowiedzi w standardowej wymowie na tematy znajomemu, często omawiane lub nowe lecz dość proste merytorycznie. Potrafi wyfiltrować najważniejsze informacje przekazywane w audycjach radiowych i telewizyjnych dotyczących spraw bieżących lub zawodowo czy hobbistyznie go interesujących, zwłaszcza znanych mu już z mediów i innych żródeł polskojęzycznych. Przekaz musi być jednak jeszcze bardzo wyraźny i niezbyt szybki, a także pozbawiony cech potoczności lub gwarowości. Pisanie: Słuchacz potrafi napisać prywatny list zawierający przeżyte w przeszłości wydarzenia i opinie na ich temat. Może też podejmować w miarę udane próby kreatywnego tworzenia tekstów na tematy abstrakcyjne (np. krótkie opowiadanie). |
Poziom B1+
Poziom B1+ przeznaczony jest dla osób, których poziom kompetencji językowych scharakteryzować można następująco:
Interakcja ustna: (w znaczeniu mówienie dialogowe)
Słucharcz radzi sobie skutecznie w dyskusjach na wiele tematów. Oczywistym jest fakt popełniania na tym poziomie licznych błędów językowych (często stopień
trudności tematu determinuje odsetek uchybień językowych), przy czym jednak są one z reguły tego rodzaju, że nie zaburzają a często nawet nie utrudniają
praktycznej komunikacji ustnej. Do bardzo dobrze opanowanych już tematów codziennych powoli dochodzą elementy abstrakcji i umiejętność obrony swojego
stanowiska w dyskusji prowadzonej w języku obcym.
Wypowiedź: (w znaczeniu ustnego formułowania własnych myśli w języku obcym)
Słuchacz płynnie i logicznie wypowiada się na tematy dnia codziennego. Potrafi jednak wplatać już w swoją wypowiedź elementy abstrakcyjne, omawiać problemy
wielowątkowo, doknywać porównań i osądów. Zmniejsza się wyrażnie ilość błędów językowych. Słuchacz popełnia coraz mniej błędów gramatycznych, więcej
problemów może mieć w sferze leksykano-stylistycznej.
Czytanie:
Czytanie ze zrozumeniem zaczyna na tym poziomie obejmować coraz to szersze spektrum tematyki tekstów pisanych. Poza artykułami dotyczącymi raczej
zawężonej tematyki życia "tu i teraz" słuchacz może pokusić się o analizę tekstów wykraczających poza swoją codzienność, a nawet o czytanie łatwiejszych tekstów
literackich.
Słuchanie:
Poza wypowiedziami na tematy znane mu już, słuchacz coraz lepiej rozumie wypowiedzi związane z nowymi dla niego i coraz trudniejszymi i bardziej
wielowątkowymi zagadnieniami. Proces jego rozumienia opiera się wciąż jeszcze bardzo często na słowach kluczowych tekstu i pojmowaniu reszty w sposób
intuicyjno-kontekstowy, niemniej jednak jest on coraz bardziej skuteczny.
Pisanie:
Na omawianym poziomie słuchacz nie miewa już trudności ze skonstruowaniem listu lub tekstu informacyjnego na potrzebny mu temat. W wypracowaniach na
coraz to ambitniejsze i wykraczające w sferę abstrakcji tematy potrafi już kreatywnie i pomysłowo podejmować próby samodzielnego i niepowtarzalnego
podejścia do tematu. Teksty bywają juz dłuższe niż krótka notatka. Rozbudowaniu ulega system hipotez i argumentacji.
Poziom B2
Poziom B2 przeznaczony jest dla osób, których poziom kompetencji językowych scharakteryzować można następująco:
Instukcja ustna: ( w znaczeniu mówienie dialogowe)
Słuchacz opanował sztukę komunikacji w języku obcym już na tyle, że potrafi w sposób spontaniczny i bez przygotowania, porozumiewać się na wiele różnych
tematów z native speakerami. Dialogi te nie są jeszcze wolne od błędów strukturalnych, leksykalnych i stylistycznych, ale w pełni komunikatywne i skuteczne. W
rozmowie Słuchacz nie tylko reaguje na wypowiedzi rozmówcy, ale również aktywnie rozwija ją i wzbogaca własnymi spostrzeżeniami, opiniami i ocenami
wypowiedzi partnera.
Wypowiedź: (w znaczeniu ustnego formułowania własnych myśli w języku obcym)
Słuchacz potrafi tworzyć szerokie, szczegółowe i językowo bogate opisy zjawisk, rzeczy i przeżyć. Dopuszczalne są błędy stylistyczne, coraz mniej jest uchybień
gramatycznych i leksykalnych. Częste mogą byc naleciałości związane z interferencją językową.
Czytanie:
Słuhacz rozumie artykuły i sprawozdania dotyczące bieżących problemów, może ocenić pozytywnie lub negatywnie stanowisko autora, a także w większości
wypadków podbudować swą ocenę odpowiednią argumentacją. Słuchacz może też (w oparciu o materiały słownikowe) czytać ze zrozumieniem prozę literacką.
Słuchanie:
Słuchacz rozumie długie wypowiedzi i monologi, oraz - mimo pewnych braków leksykalnych (uzupełnianych rozumienem kontekstowym) - śledzić, pojmować i
ustosunkowywać się do argumentacji mówiącego, zwlaszcza gdy temat monologu jest Słuchaczowi znany. Zrozumiała jest też większość standarowych audycji
telewizyjnych i radiowych , o treściach nie wymagających głębszej wiedzy kulturoznawczej. Słuchacz może ze zrozumieniem oglądać większość filmów
fabularnych, o ile ich treść nie wybiega zanadto w sferę abstrakcji, a język nie jest zandto przesycony potocznością lub gwarą.
Pisanie:
Słuchacz pisze jasne i szczegółowe teksty na zadane tematy, których spektrum może być bardzo szerokie i wchodzić w miarę głęboko w sferę abstrakcji. Teksty
związane z pracą, codziennymi czynnościami i zainteresowaniami Słuchacza powinny być już niamal zbędne. Słuchacz moze na tymo poziomie pokusić się o w
miarę udane napisanie eseju lub raportu z jakiegoś wydarzenia lub odnoszącego się do swoich lub cudzych przeżyć, opisać treść książki, sztuki teatralnej lub
filmu, a także kreatywnie wyrażać własny punkt widzenia, opinie i osądy. W formach dialogowych Słuchacz powinien potrafić tworzyc proste dialogi polemiczne na
bazie logicznej argumentacji.
Poziom B2+
Poziom B2+ przeznaczony jest dla osób, których poziom kompetencji językowych scharakteryzoweać mozna następujaco:
Interakcja ustna: ( w znaczeniu mówienie dialogowe)
Słuchacz potrafi skutecznie acz niekiedy nie bezbłędnie komunikować się na niemal każdy temat (poza zagadnieniami fachowymi). Prowadzi komunikatywną
dyskusję z native speakerami, przy czym ma prawo niekiedy zawahać się, poprosić o powtórzenie lub przeformułowanie co trudniejszej wypowiedzi, lub popełnić
nie zaburzający komunikatywności błąd stylistyczno- leksykalny. Jego rozmowy - mimo w/w uchybień - są merytoryczne równie wypowiedziom rozmówców,
rz\eczowe i zrozumiałe. Niekiedy (zwłaszcza w bliższych mu treściowo zagadnieniach) błędy zanikają niemal zupełnie, a pojawiają się zaawansowan konstukcje
frazeologiczne lub wręcz idiomatyczne.
Wypowiedź: (w znaczeniu ustnego formułowania własnych myśli w języku obcym)
Słuchacz realizuje przejrzyste treściowo i zrozumiałe dla wszystkich monologi, nie pozbawione niekiedy uchybień - zwłaszcza natury stylistycznej i leksykalnej - przy
czym uchybienia te często potrafi sam po chwili zastanowienia naprawić lub powtórzyć fragmenty swojej wypowiedzi już z poprawną wersją lub innym formalnie
lecz semantycznie tożsamym. zwrotem.
Czytanie:
Słuchacz rozumie coraz obszerniejsze i bardziej zaawansowane merytorycznie artykuły i sprawozdania dotyczące różnorodnych aspektów życia terażniejszego lub
przeszłości, potrafi ocenić pozytywnie lub negatywnie stanowisko autora, polemizować z nim w póżniejszej dyskusji, a także w większości wypadków podbudować
swą krytkę odpowiednią argumentacją. Słuchacz może też (coraz bardziej niezależnie od słownika) czytać ze zrozumieniem prozę literacką.
Słuchanie:
Słuchacz rozumie długie fragmenty tekstu mówionego, oraz może śledzić, pojmować i ustosunkowywać się do argumentacji mówionego, nawet wtedy, gdy
tematyka wypowiedzi nie była mu wcześniej znana. Zrozumiała jest też duża większość obcojęzycznych audycji telewizyjnych i radiowych, także tych o treściach
wymagających pewnej wiedzy społeczno-kulturoznawczej. Słuchacz może musieć niekiedy uzupełniać intuicyjnie w oparciu o logiczne wnioskowanie kontekstowe.
Pisanie:
Słuchacz pisze szczegółowie, precyzyjne treściowo i zadaniowo oraz językowo poprawne teksty na zadane tematy, których spektrum powinno już być bardzo
szerokie i wchodzić częstokroć w sferę rozumowania abstrakcyjnego. Teksty związane z codziennością Słuchacza powinny już być zupełnie bezbłędne. Słuchacz
pisze na tym poziomie eseje lub raporty z przeżytych wydarzeń lub odnoszące się do swoich lub cudzych przeżyć, opisuje obszernie treść książki, sztuki teatralnej
lub filmu, a także kreatywnie wyraża własny punkt widzenia, krytyczne acz podbudowane ciekawą argumentacją opinię i osądy. W formach dialogowych Słuchacz
powinien potrafi tworzyć zaawansowane dialogi polemiczne oparte na logicznej argumentacji.
Poziom B1+ przeznaczony jest dla osób, których poziom kompetencji językowych scharakteryzować można następująco:
Interakcja ustna: (w znaczeniu mówienie dialogowe)
Słucharcz radzi sobie skutecznie w dyskusjach na wiele tematów. Oczywistym jest fakt popełniania na tym poziomie licznych błędów językowych (często stopień
trudności tematu determinuje odsetek uchybień językowych), przy czym jednak są one z reguły tego rodzaju, że nie zaburzają a często nawet nie utrudniają
praktycznej komunikacji ustnej. Do bardzo dobrze opanowanych już tematów codziennych powoli dochodzą elementy abstrakcji i umiejętność obrony swojego
stanowiska w dyskusji prowadzonej w języku obcym.
Wypowiedź: (w znaczeniu ustnego formułowania własnych myśli w języku obcym)
Słuchacz płynnie i logicznie wypowiada się na tematy dnia codziennego. Potrafi jednak wplatać już w swoją wypowiedź elementy abstrakcyjne, omawiać problemy
wielowątkowo, doknywać porównań i osądów. Zmniejsza się wyrażnie ilość błędów językowych. Słuchacz popełnia coraz mniej błędów gramatycznych, więcej
problemów może mieć w sferze leksykano-stylistycznej.
Czytanie:
Czytanie ze zrozumeniem zaczyna na tym poziomie obejmować coraz to szersze spektrum tematyki tekstów pisanych. Poza artykułami dotyczącymi raczej
zawężonej tematyki życia "tu i teraz" słuchacz może pokusić się o analizę tekstów wykraczających poza swoją codzienność, a nawet o czytanie łatwiejszych tekstów
literackich.
Słuchanie:
Poza wypowiedziami na tematy znane mu już, słuchacz coraz lepiej rozumie wypowiedzi związane z nowymi dla niego i coraz trudniejszymi i bardziej
wielowątkowymi zagadnieniami. Proces jego rozumienia opiera się wciąż jeszcze bardzo często na słowach kluczowych tekstu i pojmowaniu reszty w sposób
intuicyjno-kontekstowy, niemniej jednak jest on coraz bardziej skuteczny.
Pisanie:
Na omawianym poziomie słuchacz nie miewa już trudności ze skonstruowaniem listu lub tekstu informacyjnego na potrzebny mu temat. W wypracowaniach na
coraz to ambitniejsze i wykraczające w sferę abstrakcji tematy potrafi już kreatywnie i pomysłowo podejmować próby samodzielnego i niepowtarzalnego
podejścia do tematu. Teksty bywają juz dłuższe niż krótka notatka. Rozbudowaniu ulega system hipotez i argumentacji.
Poziom B2
Poziom B2 przeznaczony jest dla osób, których poziom kompetencji językowych scharakteryzować można następująco:
Instukcja ustna: ( w znaczeniu mówienie dialogowe)
Słuchacz opanował sztukę komunikacji w języku obcym już na tyle, że potrafi w sposób spontaniczny i bez przygotowania, porozumiewać się na wiele różnych
tematów z native speakerami. Dialogi te nie są jeszcze wolne od błędów strukturalnych, leksykalnych i stylistycznych, ale w pełni komunikatywne i skuteczne. W
rozmowie Słuchacz nie tylko reaguje na wypowiedzi rozmówcy, ale również aktywnie rozwija ją i wzbogaca własnymi spostrzeżeniami, opiniami i ocenami
wypowiedzi partnera.
Wypowiedź: (w znaczeniu ustnego formułowania własnych myśli w języku obcym)
Słuchacz potrafi tworzyć szerokie, szczegółowe i językowo bogate opisy zjawisk, rzeczy i przeżyć. Dopuszczalne są błędy stylistyczne, coraz mniej jest uchybień
gramatycznych i leksykalnych. Częste mogą byc naleciałości związane z interferencją językową.
Czytanie:
Słuhacz rozumie artykuły i sprawozdania dotyczące bieżących problemów, może ocenić pozytywnie lub negatywnie stanowisko autora, a także w większości
wypadków podbudować swą ocenę odpowiednią argumentacją. Słuchacz może też (w oparciu o materiały słownikowe) czytać ze zrozumieniem prozę literacką.
Słuchanie:
Słuchacz rozumie długie wypowiedzi i monologi, oraz - mimo pewnych braków leksykalnych (uzupełnianych rozumienem kontekstowym) - śledzić, pojmować i
ustosunkowywać się do argumentacji mówiącego, zwlaszcza gdy temat monologu jest Słuchaczowi znany. Zrozumiała jest też większość standarowych audycji
telewizyjnych i radiowych , o treściach nie wymagających głębszej wiedzy kulturoznawczej. Słuchacz może ze zrozumieniem oglądać większość filmów
fabularnych, o ile ich treść nie wybiega zanadto w sferę abstrakcji, a język nie jest zandto przesycony potocznością lub gwarą.
Pisanie:
Słuchacz pisze jasne i szczegółowe teksty na zadane tematy, których spektrum może być bardzo szerokie i wchodzić w miarę głęboko w sferę abstrakcji. Teksty
związane z pracą, codziennymi czynnościami i zainteresowaniami Słuchacza powinny być już niamal zbędne. Słuchacz moze na tymo poziomie pokusić się o w
miarę udane napisanie eseju lub raportu z jakiegoś wydarzenia lub odnoszącego się do swoich lub cudzych przeżyć, opisać treść książki, sztuki teatralnej lub
filmu, a także kreatywnie wyrażać własny punkt widzenia, opinie i osądy. W formach dialogowych Słuchacz powinien potrafić tworzyc proste dialogi polemiczne na
bazie logicznej argumentacji.
Poziom B2+
Poziom B2+ przeznaczony jest dla osób, których poziom kompetencji językowych scharakteryzoweać mozna następujaco:
Interakcja ustna: ( w znaczeniu mówienie dialogowe)
Słuchacz potrafi skutecznie acz niekiedy nie bezbłędnie komunikować się na niemal każdy temat (poza zagadnieniami fachowymi). Prowadzi komunikatywną
dyskusję z native speakerami, przy czym ma prawo niekiedy zawahać się, poprosić o powtórzenie lub przeformułowanie co trudniejszej wypowiedzi, lub popełnić
nie zaburzający komunikatywności błąd stylistyczno- leksykalny. Jego rozmowy - mimo w/w uchybień - są merytoryczne równie wypowiedziom rozmówców,
rz\eczowe i zrozumiałe. Niekiedy (zwłaszcza w bliższych mu treściowo zagadnieniach) błędy zanikają niemal zupełnie, a pojawiają się zaawansowan konstukcje
frazeologiczne lub wręcz idiomatyczne.
Wypowiedź: (w znaczeniu ustnego formułowania własnych myśli w języku obcym)
Słuchacz realizuje przejrzyste treściowo i zrozumiałe dla wszystkich monologi, nie pozbawione niekiedy uchybień - zwłaszcza natury stylistycznej i leksykalnej - przy
czym uchybienia te często potrafi sam po chwili zastanowienia naprawić lub powtórzyć fragmenty swojej wypowiedzi już z poprawną wersją lub innym formalnie
lecz semantycznie tożsamym. zwrotem.
Czytanie:
Słuchacz rozumie coraz obszerniejsze i bardziej zaawansowane merytorycznie artykuły i sprawozdania dotyczące różnorodnych aspektów życia terażniejszego lub
przeszłości, potrafi ocenić pozytywnie lub negatywnie stanowisko autora, polemizować z nim w póżniejszej dyskusji, a także w większości wypadków podbudować
swą krytkę odpowiednią argumentacją. Słuchacz może też (coraz bardziej niezależnie od słownika) czytać ze zrozumieniem prozę literacką.
Słuchanie:
Słuchacz rozumie długie fragmenty tekstu mówionego, oraz może śledzić, pojmować i ustosunkowywać się do argumentacji mówionego, nawet wtedy, gdy
tematyka wypowiedzi nie była mu wcześniej znana. Zrozumiała jest też duża większość obcojęzycznych audycji telewizyjnych i radiowych, także tych o treściach
wymagających pewnej wiedzy społeczno-kulturoznawczej. Słuchacz może musieć niekiedy uzupełniać intuicyjnie w oparciu o logiczne wnioskowanie kontekstowe.
Pisanie:
Słuchacz pisze szczegółowie, precyzyjne treściowo i zadaniowo oraz językowo poprawne teksty na zadane tematy, których spektrum powinno już być bardzo
szerokie i wchodzić częstokroć w sferę rozumowania abstrakcyjnego. Teksty związane z codziennością Słuchacza powinny już być zupełnie bezbłędne. Słuchacz
pisze na tym poziomie eseje lub raporty z przeżytych wydarzeń lub odnoszące się do swoich lub cudzych przeżyć, opisuje obszernie treść książki, sztuki teatralnej
lub filmu, a także kreatywnie wyraża własny punkt widzenia, krytyczne acz podbudowane ciekawą argumentacją opinię i osądy. W formach dialogowych Słuchacz
powinien potrafi tworzyć zaawansowane dialogi polemiczne oparte na logicznej argumentacji.
Poziom C1
Poziom C1 przeznaczony jest dla osób, których poziom kompetencji językowych scharakteryzować można natępująco:
Interakcja ustna: (w znaczeniu mówienie dialogowe)
Wypowiedź ustna Słuchacza jest płynna, jasna i spontaniczna. Nie słychać w niej szczególnego wysiłku w doborze słów lub poprawnej wymowie. Język używany
jest swobodnie na różnych poziomach stylistyczno-emocjonalnych i charakteryzuje się dużą efektywnością zarówno na plaszczyżnie rozmów prywatnych jak i
służbowych. Formułowanie myśli odbywa się w sposób precyzyjny i jasny dla sluchającego. Słuchacz odpowiednio wplata swoje wypowiedzi w ogólny tok
rozmowy i potrafi trafnie nawiązywać do wypowiedzi swoich rozmówców.
Wypowiedź: (w znaczeniu ustnego formułowania własnych myśli w języku obcym)
Słuchacz jest w stanie zaprezentować jasną i szczegółową opinię na skomplikowane nawet tematy, zawierające wątki podrzędnie i wycieczki myślowie wplatane
w temat główny. Swoją wypowiedz potrafi spuentować adekwatną konkluzją lub przedstawić rzeczowe wnioski podsumowujące.
Czytanie:
Słuchacz potrafi zrozumieć długie i zaawansowane tematycznie teksty informacyjne oraz (w nieco mniejszym stopniu) teksty literackie. Przy czytaniu nie jest dla
niego większym problemem rozróżnienie stylu i poziomu emocji, które cechują dany tekst. Teksty specjalistyczne oraz instrukczy na pograniczu języka
technicznego (nawet te nie związane z jego zainteresowaniami lub w których dziedzinach nie ma on żadnych doświadczeń) są przez Słuchacza pgólnie zrozumiałe
nawet przy nie stuprocentowej znajomości poszczególnych wyrażeń i terminów fachowych.
Słuchanie:
Słuchacz pojmuje w zadawalającym stopniu długie wypowiedzi o wysokim poziomie językowym lub merytorycznym, skomplikowanej treści i rozbudowanej
strukturze zdań. Bez większych problemów może korzystać z obcojęzycznych masmediów.
Pisanie:
Słuchacz potrafi przelać na papier wszystkie swoje myśli i poglądy w sposób klarowny, poprawny strukturalnie i precyzyjnie prezentujący jego opinie odnośnie
poruszanego tematu. Potrafi wybrać o odpowiednio zrealizować rózne formy przekazu pisemnego, takie jak esej, raport, notatka, wypracowanie, prezentacja, list
etc. W swoich testach potrafi odpowiedno zaakcentawać zasadnicze prezentowane przez siebie fakty i przekonania. Pisząc słuchacz sam dokonuje trafnego
wyboru formy przekazu pisemnego, w zależności od sytuacji i odbiorcy tekstku.
Poziom C2
Poziom C2 przeznaczony jest dla osób, których poziom kompetencji językowych scharakteryzować można następująco:
Interakcja ustna: (w znaczeniu mówienie dialogowe)
Słuchacz poziomu C2 bez żadnego widocznego wysiłku uczestniczy w każdej rozmowie na niemal każdy możliwy temat, nie licząc zagadnień wysoce
specjalistycznych, niedostępnych z reguły także przeciętnym native speakerom danego języka. W rozmowie posługuje się nie tylko podstawowym zasobem
prostych słów i zwrotów, ale wplata w nią w sposób adekwatny, naturalny i elastyczny wyrażenia idiomatyczno-frazeologiczne, a także potrafi trafnie posłużyć się
żartem językowym. Jego wypowiedzi są częstokroć nacechowane subtelnymi niuansami znaczeniowymi zrozumiałymi jedynie dla osób o doskonałym wyczuciu
specyfiki danego języka i wykrazającymi daleko poza poziom czysto słownikowy. W razie pojawienia się problemu z wyrażeniem pewnej myśli, Słuchacz poziomu
C2 jest w stanie przewidzieć to na chwilę przedtem i odpowiednio oraz w sposób niezauważalny dla rozmówców przeformułować swój tok myślowy tak, aby móc
dobrać struktury niosące podobną treść lecz ujęte innymi formami.
Poziom C1 przeznaczony jest dla osób, których poziom kompetencji językowych scharakteryzować można natępująco:
Interakcja ustna: (w znaczeniu mówienie dialogowe)
Wypowiedź ustna Słuchacza jest płynna, jasna i spontaniczna. Nie słychać w niej szczególnego wysiłku w doborze słów lub poprawnej wymowie. Język używany
jest swobodnie na różnych poziomach stylistyczno-emocjonalnych i charakteryzuje się dużą efektywnością zarówno na plaszczyżnie rozmów prywatnych jak i
służbowych. Formułowanie myśli odbywa się w sposób precyzyjny i jasny dla sluchającego. Słuchacz odpowiednio wplata swoje wypowiedzi w ogólny tok
rozmowy i potrafi trafnie nawiązywać do wypowiedzi swoich rozmówców.
Wypowiedź: (w znaczeniu ustnego formułowania własnych myśli w języku obcym)
Słuchacz jest w stanie zaprezentować jasną i szczegółową opinię na skomplikowane nawet tematy, zawierające wątki podrzędnie i wycieczki myślowie wplatane
w temat główny. Swoją wypowiedz potrafi spuentować adekwatną konkluzją lub przedstawić rzeczowe wnioski podsumowujące.
Czytanie:
Słuchacz potrafi zrozumieć długie i zaawansowane tematycznie teksty informacyjne oraz (w nieco mniejszym stopniu) teksty literackie. Przy czytaniu nie jest dla
niego większym problemem rozróżnienie stylu i poziomu emocji, które cechują dany tekst. Teksty specjalistyczne oraz instrukczy na pograniczu języka
technicznego (nawet te nie związane z jego zainteresowaniami lub w których dziedzinach nie ma on żadnych doświadczeń) są przez Słuchacza pgólnie zrozumiałe
nawet przy nie stuprocentowej znajomości poszczególnych wyrażeń i terminów fachowych.
Słuchanie:
Słuchacz pojmuje w zadawalającym stopniu długie wypowiedzi o wysokim poziomie językowym lub merytorycznym, skomplikowanej treści i rozbudowanej
strukturze zdań. Bez większych problemów może korzystać z obcojęzycznych masmediów.
Pisanie:
Słuchacz potrafi przelać na papier wszystkie swoje myśli i poglądy w sposób klarowny, poprawny strukturalnie i precyzyjnie prezentujący jego opinie odnośnie
poruszanego tematu. Potrafi wybrać o odpowiednio zrealizować rózne formy przekazu pisemnego, takie jak esej, raport, notatka, wypracowanie, prezentacja, list
etc. W swoich testach potrafi odpowiedno zaakcentawać zasadnicze prezentowane przez siebie fakty i przekonania. Pisząc słuchacz sam dokonuje trafnego
wyboru formy przekazu pisemnego, w zależności od sytuacji i odbiorcy tekstku.
Poziom C2
Poziom C2 przeznaczony jest dla osób, których poziom kompetencji językowych scharakteryzować można następująco:
Interakcja ustna: (w znaczeniu mówienie dialogowe)
Słuchacz poziomu C2 bez żadnego widocznego wysiłku uczestniczy w każdej rozmowie na niemal każdy możliwy temat, nie licząc zagadnień wysoce
specjalistycznych, niedostępnych z reguły także przeciętnym native speakerom danego języka. W rozmowie posługuje się nie tylko podstawowym zasobem
prostych słów i zwrotów, ale wplata w nią w sposób adekwatny, naturalny i elastyczny wyrażenia idiomatyczno-frazeologiczne, a także potrafi trafnie posłużyć się
żartem językowym. Jego wypowiedzi są częstokroć nacechowane subtelnymi niuansami znaczeniowymi zrozumiałymi jedynie dla osób o doskonałym wyczuciu
specyfiki danego języka i wykrazającymi daleko poza poziom czysto słownikowy. W razie pojawienia się problemu z wyrażeniem pewnej myśli, Słuchacz poziomu
C2 jest w stanie przewidzieć to na chwilę przedtem i odpowiednio oraz w sposób niezauważalny dla rozmówców przeformułować swój tok myślowy tak, aby móc
dobrać struktury niosące podobną treść lecz ujęte innymi formami.
Wypowiedź: (w znaczeniu ustnego formułowania własnych myśłi w języku obcym
Słuchacz potrafi zaprezentować logiczny, klarowny i pod każdym względem kompletny opis lub zbiór argumentów dotyczących dowolnego niemal tematu. Potrafi
przy tym odpowiednio do zagadnienia dobrać poziom stylistyczny swojej wypowiedzi mając na uwadze jak najwyższą efektywność swoich słów w danym
środowisku lub sytuacji.
Czytanie:
Słuchacz bez żadnego trudu czyta ze zrozumieniem wszelkie formy języka pisanego, wliczając w to również formy abstrakcyjne, wielowątkowe, o niezwykle
wysokim poziomie skomplikowania treściowego i językowego. Do tekstów tych należą m.in. instrukcje obsługi, przepisy prawne, artykuły natury specjalistycznej
oraz dzieła literackie.
Pisanie:
Słuchacz potrafi napisać każdy tekst użytkowy w odpowiednim stylu. Tworzy udane językowo i formalnie raporty, listy, notatki, instrukcje, przepisy, noty, przy czym
styl, język i forma są czyste, klarowne i logiczne. Słuchacz jest także w stanie napisać trafne podsumowanie lub analizę dzieła literackiego lub fachowego. Jego
język pisany może być nawet w wielu przypadkach bardziej poprawny niż w przypadku rodowitych użytkowników danego języka.
Słuchacz potrafi zaprezentować logiczny, klarowny i pod każdym względem kompletny opis lub zbiór argumentów dotyczących dowolnego niemal tematu. Potrafi
przy tym odpowiednio do zagadnienia dobrać poziom stylistyczny swojej wypowiedzi mając na uwadze jak najwyższą efektywność swoich słów w danym
środowisku lub sytuacji.
Czytanie:
Słuchacz bez żadnego trudu czyta ze zrozumieniem wszelkie formy języka pisanego, wliczając w to również formy abstrakcyjne, wielowątkowe, o niezwykle
wysokim poziomie skomplikowania treściowego i językowego. Do tekstów tych należą m.in. instrukcje obsługi, przepisy prawne, artykuły natury specjalistycznej
oraz dzieła literackie.
Pisanie:
Słuchacz potrafi napisać każdy tekst użytkowy w odpowiednim stylu. Tworzy udane językowo i formalnie raporty, listy, notatki, instrukcje, przepisy, noty, przy czym
styl, język i forma są czyste, klarowne i logiczne. Słuchacz jest także w stanie napisać trafne podsumowanie lub analizę dzieła literackiego lub fachowego. Jego
język pisany może być nawet w wielu przypadkach bardziej poprawny niż w przypadku rodowitych użytkowników danego języka.
| R E K L A M A |
| Nauka Języka U Nas To Rozsądny Wybór |
entertainment
| Polski dla Obcokrajowców |
| Krzyżówki i konkursy |
| Pokój nauczycielski |
| Newsletter |
| Program Aupair |
| EFL Teachers' induction courses |
| English in the UK and Malta |
| Other courses and workshops |
| High School Exchange |
| Kurs letni Od początkujących do zaawansowanych |
| Intensywny kurs wakacyjny BĄDŹ O POZIOM LEPSZY!!! |
| Kursy są super intensywne. Obejmują 80 - 100 godzin. Zajęcia odbywają się 3 x w tygodniu po 2 godziny lekcyjne. |
| Różnica pomiędzy poziomem elementarnym A1, a średnio-zaawansowanym B1 jest znacząca. Poziomy zgodne są z obowi azującymi standardami Rady Europy. Przy określaniu poziomu znajomości języka danego kursanta pomocny jest , przeprowadzany przy zapisie, pisemny i/lub 'test poziomujący'. Na podstawie tego około trzydziestominutowego testu kursant przydzielany jest do grupy o odpowiednim poziomie zaawansowania. |
| Grupy od 4 do 8 osób W tak małych grupach, jakie oferujemy, nauka języków obcych skutkuje szybszymi i bardziej efektywnymi postępami w nauce, umożliwiając tym samym lektorowy zastosowanie bardziej indywidualnego podejścia do kursantów, co z kolei przekłada się na większa skuteczność w ćwiczeniu praktycznego komunikowania się w współpracy zarówno pomiędzy uczniami, jak i pomiędzy uczniami i lektorem. |
| Przynależność do danej grupy ustalamy na podstawie precyzyjnych testów i rozmowy kwalifikacyjnej. |
| . |
| Pogotowie edukacyjne |
